دلم برات تنگ شده بی رحم ! 

من میرم واسه همیشه چرا باورت نمیشه

خستم از روزای ابری خیلی سنگینه نگاهت

دوست ندارم تو تابستون بشینم باز سر راهت

نمیخوام بازم خیالت قبله ی آرزوهام شه

تو بمون و عاشقای روی پر غرور و ماهت

آره من اونم که گفتم واسه چشم تو دیوونم

آره من قول داده بودم تا تهش باهات بمونم

ولی پس دادی نگامو زیر رگبار غرورت

من فقط یه کم شکستم خوب نگام کنی همونم

چمدون رویاهامو دیگه برداشتم و بستم

دیگه عین اون قدیما چشاتو نمی پرستم

رخ تو عین یه بازی منو مات قصه ها کرد

حالا بی اسمم و تنها پر پاییز و شکستم

از تو هیچ چیزی نمونده نه نگاهی و نه یادی

من سپردمت به دریا عین یه موج زیادی

تازه فهمیدم با این عشق زندگیم چقد تلف شد

تو به جای التماسم یه گلم بهم ندادی

دیگه از صبر و تحمل تو دل من خبری نیست

صحبت دشت و جنون و قصه دربدری نیست

نفسای قیمتی مو زیر پاهای تو ریختم

پس کو اون هوای تازه بگو که هیچ اثری نیست

باورت بشه دیگه اون بی گناه ساده نیستم

دیگه اون دختر تنها با پای پیاده نیستم

دیگه اون دیوونه ای که وسط آفتاب مرداد

گل سرخای قشنگ و دس تو میداده نیستم

فهمیدم سوار رویا توی قصه هاس همیشه

هر که نازش زیاده خیلی بی وفاس همیشه

اینو از تو یاد گرفتم جواب عشقای زیبا

یه جایی تو آسمونا با خود خداس همیشه

نه دیگه تو رو نمی خوام من از عشقت توبه کردم

نه یه بار ? دو بار و صد بار صد هزار مرتبه کردم

مث آزادی و زندون مثل پرواز و قفس بود

همه رو با داشتن تو بدجوری تجربه کردم

می رسه به آسمونا ماجرای تلخ دردم

همشون تقصیر من بود من خودم بچگی کردم

منتظر نیستی میدونم اما لطفا باورش کن

این دفه یه فرقی داره من دیگه بر نمی گردم

من میرم واسه همیشه چرا باورت نمی شه !